Carl Devlies was een van de grondleggers van de manier waarop in België de kansspelwet wordt gehandhaafd. In 2010 was Devlies staatssecretaris voor Fraudebestrijding namens de CD&V. Dat was juist het moment dat online gokken in België werd geregulariseerd. Het was Devlies die het vergunningenstelsel invoerde. Hiermee kreeg ons land een select aantal legale online casino’s. Spelers die online willen gokken, kunnen hier terecht en hoeven zich niet meer te begeven richting illegale online casino’s die vanuit het buitenland opereren.
Volgens Devies is het kansspelbeleid in België faliekant mislukt. In plaats van dat er minder wordt gegokt, wordt er elk jaar meer gegokt. Devlies wilde het kansspelaanbod beperken tot legale online goksites en vooral binnen de perken houden. Dat is niet gelukt. Inmiddels wordt er in België per jaar zo’n 6,2 miljard euro omzet gedraaid door gokbedrijven. Devlies haalt echter net uit naar de gokbedrijven. Hij viseert vooral de Kansspelcommissie.
Waarom Devlies precies zo gefrustreerd is geraakt, is niet duidelijk. Maar een feit is wel dat hij zijn nogal krasse uitspraken niet altijd weet te onderbouwen met feitelijke argumenten.
[bonustable num=4 orderby=’_as_rating’ sort=’desc’ version=’2′ ]
Kansspelcommissie handhaaft de kansspelwet niet
Volgens Devlies handhaaft de Kansspelcommissie de wet niet. De wet schrijft – volgens Devlies – voor dat casinospellen en weddenschappen uit elkaar gehouden moeten worden. Devlies
constateert dat ondertussen zo ongeveer elke goksite zowel casinospellen als weddenschappen aanbieden. Voorbeelden van websites die dit doen zijn onder meer BWin, Betway en Betclic. Ook in sommige speelhallen is deze combinatie al een feit. Bij Magic Dice Grobbendonk kun je bijvoorbeeld zowel dice games spelen als weddenschappen afsluiten. Aan het feit dat deze online casino’s beschikken over A+ en F+-vergunninge, waardoor ze zowel casinospellen als weddenschappen aan kunnen bieden gaat Devlies voorbij.
Verder kan er vooral online grof ingezet worden. In landbased casino’s en speelhallen is de inzet beperkt. Bij online casino’s als Ladbrokes kun je echter honderden euro’s per draai inzetten. Op die manier kun je met een beetje pech duizenden euro’s per uur verliezen als je je best doet. Dat is in de Belgische Kansspelwet uiteraard niet toegestaan. Het uurverlies is wettelijk gemaximeerd, alleen handhaving hierop van de Kansspelcommissie ontbreekt, volgens Carl Devlies.
Er wordt weinig gedaan tegen gokverslaving
Dat is nog niet alles. Ook de controle op juiste gegevens bij het openen van een account is zo lek als een mandje. Het is kinderlijk eenvoudig om op basis van vervalste gegevens een account te openen bij een online casino of een online speelhal. Op deze manier kunnen minderjarigen of mensen die uitgesloten zijn toch terecht op goksites om voor geld te spelen. Volgens Devies gokken vele minderjarige en uitgesloten spelers op deze manier toch. Ondanks dat het voor hen wettelijk niet toe is gestaan.
Een ander probleem is volgens Devlies de zogenaamde Virtual Sports. Hierbij zet je geld in op virtuele wedstrijden. Dit kunnen virtuele paardenkoersen, voetbalwedstrijd, hondenraces, maar ook wielerkoersen, motorraces of virtuele bastketbalwedstrijden zijn. De Kansspelcommissie laat dit toe. Volgens Devlies is dat onterecht. Vooral de zogeheten Virtual Sports zouden verslaving in de hand werken. Onderbouwing door middel van onderzoeksresultaten, levert Devlies niet.
Waar Devlies wel een punt heeft, is dat de Kansspelcommissie vooral op de kar van de casino operators zit en wat minder op de kar van de speler. Dit constateerden we onlangs ook al in een discussie tussen Circus en een speler. Deze speler klaagde over het feit dat Circus niet uitbetaalde en de regels met betrekking tot responsible gaming niet serieus nam. Circus deed dit ook aantoonbaar niet. Toch tradt de Kansspelcommissie niet op.
Een andere ergernis van Carl Devlies is de grote hoeveelheid reclame voor gokken. In 2011 zijn hier regels voor opgesteld, maar volgens Devlies worden deze veel te liberaal geïnterpreteerd. Op televisie, radio en in het openbare leven worden mensen gevraagd en vooral ongevraagd doodgegooid met reclame voor gokken. Bushokjes, televisieprogramma’s en huis-aan-huis-bladen. Niets lijkt te gek te zijn.